Het is van alle tijden. Ook in de donker kamer werd er driftig op los geëxperimenteerd en bewerkt. Wat toen door middel van verschillende negatieven over elkaar heen en via het middel doordrukken en tegenhouden werd bereikt, doen we nu veel gemakkelijker via een programma als Photoshop. Je hebt bijvoorbeeld een foto van een gebouw gemaakt met bewolkt weer (dat zijn overigens de lastigste luchten voor de fotograaf!), en die foto oogt nogal saai. Met wat simpele ingrepen monteren we een blauwe lucht met wolken achter het gebouw en zie, het plaatje oogt meteen veel aantrekkelijker. Zie het voorbeeld van de kerk in Winsum in galerie 1:
Maar het kan ook gebeuren, dat je een grap wilt uithalen. Ik zag het eerste bord in het voorbeeld van galerie 2 staan en las het per ongeluk verkeerd. In plaats van “Bij bel”, zag ik onmiddellijk “Bijbel” staan. Maar als je zo’n foto publiceert, weet je niet of je kijkers diezelfde associatie hebben. Dus helpen wij de kijker een handje door de spatie in Photoshop even weg te toveren. En het resultaat mag er zijn. De werkelijkheid is aangepast. Ook dat is allemaal mogelijk. Wanneer zien we de werkelijkheid en wanneer zien we de aangepaste werkelijkheid? Wat is in de fotografie nog waar en wat niet? Het zijn vragen waar we mee blijven zitten.
Soms heb je een zogenoemde “artist impression” nodig. Een voorstelling van de werklijkheid, die nog niet bestaat, maar die er mogelijk wel zo uit kan komen te zien. De vraag of dat dan wel of niet leuk is, laten we daarbij in het midden. Zo’n voorbeeld, is bij dit artikel opgenomen als startbeeld. Dak en lucht zijn er in gemonteerd.