Het Drents Museum in Assen is gevestigd in een voormalig postkantoor. Een poosje geleden is het uitgebreid met een ondergronds gedeelte, waardoor grote exposities mogelijk zijn geworden. Het ondergrondse deel heeft aan de oppervlakte een leuke landschappelijke uitstraling, maar vooral interessant is de binnenzijde, die bijna compleet wit is. Voor de fotograaf die van architectuur houdt, een niet te missen object van fotografie. Dat is te merken op Internet, want er zijn heel veel foto’s van het interieur al in omloop. Ik ben er al eerder geweest en heb er toen ook foto’s gemaakt. Gisteren was ik er opnieuw voor een expositie van Malevich. Ik kon het niet laten nu ook een serie te maken van het interieur, de trappenhuizen en de galerij. Wit is moeilijk fotograferen. Het is namelijk niet echt wit, maar door het licht dat er op valt, krijgt het allerlei kleurschakeringen. En dat licht is daglicht, kunstlicht uit diverse soorten lampen en vaak een combinatie. In de nabewerking kies je dan als fotograaf voor een bepaalde kleurtemperatuur, waardoor je het karakter van je foto bepaalt. Soms maak ik delen van de foto warmer of kouder. Het eindresultaat moet een bepaalde prettige uitstraling hebben. In de serie die ik hier laat zien, ben ik ook op zoek geweest naar lijnen, vormen en vlakken. Het is dus – kortom – vaker gedaan, maar dit is hoe ik het Drents Museum heb gezien.
